Czy Wielki słownik ortograficzny PWN, który ukaże się pod koniec tego roku, normuje pisownię tytułów utworów muzycznych i filmów w języku angielskim? Która z poniższych form jest poprawna:
1. With A Little Help From My Friends
2. With a Little Help from My Friends
3. With a little help from my friends

PS Proszę o garść informacji na temat nowego słownika. Czy jego objętość zwiększy się do dwóch lub trzech tomów? Czy wszystkie zaprzeczone imiesłowy przymiotnikowe trzeba będzie pisać łącznie, czy „okres przejściowy”, o którym mowa w Nowym słowniku ortograficznym PWN, jeszcze nie minął? Umieram z ciekawości!
Pozdrawiam serdecznie
Daniel Bożyński, Racibórz

Uprzejmie proszę o wyjaśnienie genezy powiedzenia „Twoje zaraz to jak żydowskie poczekaj”. Czasem jeszcze słyszy się je wśród przedstawicieli przedwojennego pokolenia.

Szanowna Poradnio,
zastanawiam się, który z polskich pisarzy najlepiej władał słowem. Kogo uznać można za mistrza stylu i na kim się wzorować? Czy to Prus?
Pozdrawiam

Proszę o opinię o neuronauce, kalce neuroscience. Neurology/neurologia oznacza tylko dziedzinę medyczną, a cała reszta, tzn. badania podstawowe prowadzone na prostych organizmach, dociekania chemiczne, fizyczne i elektryczne zmieściły się w neuroscience. Wydaje się, że neurobiologia dobrze oddaje przeciwstawienie praktycznej medycyny teoretycznej biologii, ale jest jeszcze neurochemistry i neurobiology, które łatwo mieszczą się w neuroscience, a w neurobiologii już nie.

Dzień dobry,

mam pytanie odnośnie poprawnego zapisu cytatów obcojęzycznych (konkretnie niemieckich), w polskim tekście, podaję dwa przykłady dla zobrazowania problemu:

1. Kilku żandarmów puściło się biegiem wzdłuż pociągu, krzycząc: „Halt! Halt!”

2. Gdy tylko zaspokoili swoją ciekawość, wyrazili na głos zdziwienie: „Was?! Das sind Polen?

W którym miejscu powinnam umieścić tłumaczenie powyższych słów/wypowiedzi? Czy polskie tłumaczenie również ująć w cudzysłów z zachowaniem znaków interpunkcji?

Szanowni Państwo,

zauważyłam, że na stronie Instytutu Polonika używana jest forma (ten) polonik na określenie obiektu związanego z Polską. Słowniki utrzymują, że rzeczownik polonica (polonika) ma tylko liczbę mnogą. Rozumiem potrzebę istnienia liczby pojedynczej, ale czy nie powinna ona brzmieć: polonicum? Wydaje się, że gdyby forma M. lp. miała brzmieć polonik, M. lm. powinien raczej brzmieć: poloniki. A może istnieje taka forma liczby mnogiej?

Z ciekawością oczekuję na odpowiedź.

Szanowni Państwo,
w wywiadzie ze Spike'em Jonzem Wojciech Orliński, redaktor Gazety Wyborczej, posłużył się ostatnio słowem prukanie (cytuję fragment: „(…) tworzy Pan filmy będące wyrafinowanym żartem filozoficznym, a jednocześnie (…) produkuje serial «American Jackass», który pozostaje na poziomie dowcipów o prukaniu”). Chciałbym zapytać, co owo „prukanie” znaczy. Nie znalazłem go ani u Doroszewskiego, ani u Szymczaka, przypuszczam zatem, że to rzecz nowa w polszczyźnie. Na podstawie kontekstu, w którym wyraz ten się pojawił, oraz przykładów wyszperanych w Internecie przeczuwam, że nie można się po prukaniu spodziewać niczego miłego, ale – z ciekawości – chciałbym poznać „oficjalną” definicję. Zastanawia mnie również fakt pojawienia się tego słowa (w moim odczuciu nieco wulgarnego) w ogólnopolskim dzienniku, co mogłoby świadczyć, że jest już ono ogólnie przyjęte, a przynajmniej znane.
Łączę wyrazy szacunku i pozdrowienia
Stanisław Danecki

Szanowni Państwo,
jaką funkcję pełni słowo aż we fragmencie wiersza Adama Mickiewicza Pieśń żołnierza?

Wstaję, aż ja w pruskiej ziemi!
Jak tam lepiej leżeć w błocie.
W chłodzie. w głodzie i na słocie,
Ale w Polszcze między swemi!

Czy mamy tu do czynienia z przypadkiem użycia partykuły aż opisanym w SJPD jako „spójnik zestawiający zdania współrzędne z uwydatnieniem niezwykłości treści jednego z nich, nagłej zmiany sytuacji itp.”?

W jednej z reklam widnieje następujący tekst: „Biorąc udział w naszej akcji, stwarzasz szansę na sukces ludziom bezrobotnym i studentom”. Moje pytanie wynika z czystej ciekawości, gdyż tekst jest oczywiście komunikatywny, więc: stwarzasz szansę (komu? czemu?) – ludziom; czy też: stwarzasz szansę DLA (kogo? czego?) – ludzi? A może jeszcze inaczej: stwarzasz szansę na sukces dla ludzi? Która z tych form jest poprawna pod względem fleksji oraz frazeologii?

Pisząc opowiadanie, zastanowiłem się czy powinno się mówić (i pisać) spieszyć czy śpieszyć?
Pytam właściwie z ciekawości, bo chyba obie formy są poprawne. Ale która jest tak naprawdę poprawna?

Z góry dziękuję za odpowiedź,
Tymon Polesek